Tuesday, August 28, 2012

Bersara?

Hai Assalamulaikum...
Saya memulakan langkah sebagai seorang pelakon melalui filem MUKHSIN..saya amat menghargai bantuan dan pertolongan beliau membawa saya mengenali dunia seni ini..even dalam setiap detik beliau sentiasa di pintu hati saya..banyak saya belajar daripada beliau..sikap jujur beliau,cara bekerja dengan beliau,cara menghargai orang..cara mentaati ibu bapa,cara memberi nasihat tanpa perlu menengking,cara membawa diri walaupun dihina dan dicaci...saya selesa berada dalam lindungannya..Beliau umpama ibu..walaupun bukan lahir daripada rahimnya namun kasih sayang antara kami persis ibu dan anak...i mean ia bukan sebuah movie tetapi realiti...Saat anda memandang mata dan raut wajahnya,anda akan berasa tenang...saya bukanlah anak yang begitu baik tetapi saya tidak pernah mengabaikan tanggungjawab sebagai seorang anak...tetapi semenjak mengenali beliau,saya hargai masa2 bersama-sama ibu bapa saya..saya cuba menjadi pelengkap dan penyeri dalam keluarga..saya anak tunggal yang tidak punya apa-apa jadi saya mengharapkan seseorang sebagai references saya...Allah memberinya kepada saya iaitu YASMIN...tetapi proses perkenalan itu tidak terlalu lama namun itulah masa yang paling berkualiti.."Ia ibarat anda menyelam ke dasar laut mencari mutiara,dan apabila anda mendapatkannya,anda berasa tersenyum dengan puasnya..Anda memeluk mutiara itu dengan erat dan kembali menyelam ke atas...masa-masa berkualiti anda tatkala anda berada di dasar laut sahaja sesudah itu anda perlu menyerahkan mutiara itu kepada pihak2 tertentu untuk dijadikan bahan jualan dan sebagainya...kini anda perlu kembali ke laut dan mencari mutiara itu sekali lagi tetapi anda tidak menjumpainya lagi"....How Meyh?..hehee...banyak pesanan dan tunjuk ajar arwah beri pada saya...mungkin jika mengikut secara purata saya banyak belajar dari dalam hati berbanding fizikal...saya mula memahami orang melalui hati...kita tidak perlu melafazkan "aku sayang engkau" tetapi melalui mata dan hati kita mampu merasai kasih sayang itu...saya sudah dididik oleh arwah sebegitu...Adakalanya "I love U" perlu tetapi jika kita merasakannya maka ia betul jika kita tidak merasakannya maka biarkan sahaja...saya pun selalu said"I love U to everybody tetapi utk orang yang kita sayang..I love U tu berbeza rasanya...it's hard to say..hanya hati kita mampu berkata...
Saya sudah bergiat aktif dalam industri sejak umur 14 tahun dan kini saya berusia 20 tahun...mungkin bagi orang lain ia masa yang singkat namun bagi saya ia masa yang sangat lama dan penuh cabaran...saya tidak mahu berlakon dalam jangka masa yang terlalu lama kerana saya tidak boleh mengharapkan bidang lakonan sebagai kerjaya seumur hidup...Meskipun saya rasa saya boleh melakonkan pelbagai watak namun peluang itu mungkin tipis..dan kerjaya lakonan saya mungkin bakal berakhir apabila saya kekeringan sumber inspiasi..

11 comments:

Cik Suheela said...

mungkin kamu bersara jadi pelakon, then jdi pengarah pula???mana tahu kan??future kite tak boleh predict ;)

Syafie Naswip said...

cik suheela-insyallah:))aminn

Anonymous said...

Never be disheartened by what you have lost for you may never know what the future holds.
Takkan dinafikan, perjalanan awk sbg seorang anak seni bknlah mudah.
Byk yg awk pelajari & byk juga yg awk lalui.
Jangan mudah berputus asa sebab awk tak tahu, dgn apa yg awk lakukan, u've touched
so many hearts & changed people's lives.
Maybe u don't think its that way but try to give it a thought.
Maybe some mentioned it to you on Twitter & Facebook.
But what abt those who didn't mention it to u?
Knowing whether its pure honesty or fabricated, only U & UR HEART decides.
Inspirasi ada di mana sahaja.
Everyday lives. Friends. Families. Acquaintances. Anywhere & Anyone.
It is how the mind accepts and embraces what's around us & turns it into something beneficial
yet creative.

For an instance, I was disheartened, demoralized, lost, empty w/o someone as an inspiration.
I do not have anyone who could inspire & aspire me to go forward.
Easy said, hidup saya ibarat terumbang ambing, tiada tujuan.
But one day, dengan izin Allah, randomly, I interacted with one of my friend in Twitter.
What amazes me is that he is able to inspire me & made me think out of the box.
He is able to reason with somone hot-headed, temperamental, impatient, egoistic, selfish &
stubborn like me.
He is the first MAN, I've ever known to be able to TAME me.
His creativity, showed his vision in his passion.
His patience, holding strong although there are loads of things he had to face everyday.
His acceptance, to circumstances that he never thought would happen.
His sympathetic & compassion, towards others, made it easy for others to converse with him.
His forgivingness, not taking things to heart & always putting up a smile although he is indeed
hurt deep inside.
The bottom line is, he is someone who changes my mindset.
Indirectly, MY LIFE.
I am thankful to that friend for being there for me.
I never thought I could find someone like him.
How I appreciate his existence in my life though we have never met.
How I adore him for his strength, courage, passion & compassion in life.
How I tell him everyday I love him as my friend.
I call him MY ANGEL.
Don't be surprised, he is younger than me!

What I am trying to say is, be a little bit more patient & hold on to what u've got.
U've been thru a lot.
Giving up now wld be such a waste.
All those effort. All those hardwork. All those life you've touched.
The lessons, values, principles by Arwah Aunty shared to you are for a reason.
Do think about that.
I do know one thing for sure, u are indebted to her as how I am indebted to my friend.
Insya-allah, ada yang terbaik untuk awak diluar sana, hanya jangan berputus asa.
U still have a longer way to go.
Patience my dear blogger friend. Patience is all that you need.

I will pray for you to find that peace & serenity you are looking for.
Whatever your decision is, I will respect it & be proud of u.

Lillah Delilah said...

Haizz.. Jangan lah berhenti berlakon! Saya baru nak try try jadi pelakon, cita cita saya ialah nak jadi macam awak :) I really like your acting! Keep it up!

Anonymous said...

insyaallah,rezeki anda pasti ada jika anda berusaha mencarinya..

SITI AISHAH ABDULLAH said...

betul2 kalo jd ank tunggal mmg sunyi tp Allah sentiasa akn menemukan dgn org yg dpat memberi inspirasi

hud aikara said...

Salam Syafie...
Saya nampak bakat awak yang sangat besar. Tapi seperti kata awak, awak tak mengharapkan sangat bidang lakonan untuk seumur hidup, tapi awak boleh jadi pengarah. Kalau tak pun penulis skrip. Bagi saya penulisan awak bagus cuma mungkin perlu diperbaiki untuk jadi seorang penulis. Tapi percayalah awak memang ditakdirkan lahir untuk jadi insan seni. Awak boleh jadi lagenda jika awak merancang masa depan awak dan tahu jati diri. Semoga awak jumpa jalan yang terbaik dan kalau satu hari nanti awak berada di langit biru, janganlah dilupakan rumput hijau dibawah.

Unknown said...

Hi Muksin (boleh yer panggil Mukhsin),

Rasanya tulisan mukhsin ni sangat2 boleh diketengahkan..u got the gift..If u are comfortable nak tak we collaborate and make a short story about arwah based on your experience with her..if u are not comfortable it ok i understand

Unknown said...

semge lebih sukses lg.... update cite baru kat sini k...

Arnisa Soga said...

Semoga terus maju adik Syafie;)

Anonymous said...

Syafie
Kenapa lama x update blog?